Szukając ostatnio intrygującej lektury, natknąłem się na Oskara i panią Różę. Streszczenie było dość interesujący ale coś mnie jednak powtrzymało przed kupnem. Z niewiadomych powodów odstawiłem ją na później i w rezultacie odeszła w niepamięć. Jesteście w stanie wyobrazić sobie moją radość, kiedy otworzyłem paczkę i moim oczom ukazał się właśnie ten tomik? Kiedy zdałem sobie sprawę, jak bardzo się cieszę, uśmiechnąłem się do mojej partnerki (bo to ona mi ją kupiła). Wiedziałem, że wezmę się za lekturę jeszcze tego samego dnia. Większość ludzi zna ten tom jako dzieło jednotomowe. Być może tylko ja mam takie zaległości i wszyscy inni już go przeczytali.
Oskar i pani Róża” Érica-Emmanuela Schmitta to opowieść o podróży bohatera przez chorobę nowotworową. Przedstawia zmagania dziesięcioletniego Oskara, który zbliża się do śmierci. Pani Róża, jego opiekunka, pomaga mu radzić sobie z takimi problemami jak śmierć i samotność. Oskar codziennie pisze listy do Boga, prosząc Stwórcę, aby zesłał mu jeszcze dziesięć lat życia. Otwiera się przed Stwórcą i dzieli się z nim w listach swoimi uczuciami, myślami i problemami. W miarę jak „Kochany Bóg” staje się coraz bliższy, zaczyna zdawać sobie sprawę, jak krótkie jest jego życie i akceptuje fakt, że umrze. Mimo smutnego tematu choroby i śmierci, książka jest bardzo pogodna i optymistyczna. Jest przepełniona radością i życiem, a także miłosnymi przygodami bohaterów. Niezwykłe listy Oskara do Boga będą dla Ciebie inspiracją.
Autor w zwięzły sposób wyraża, jak decydujące znaczenie w życiu mają nasze działania i jak wszystko, co robimy, zależy od nas samych. Przekazuje, że jeśli chcemy żyć pełnią życia, musimy wykorzystywać każdą okazję i cieszyć się każdą chwilą. Ludzie muszą pamiętać, że każdy dzień może być ich pierwszym lub ostatnim i muszą żyć pełnią życia. Autor był w stanie przekazać tak wiele w tak krótkim czasie.
Siła i szczerość słów tego młodego człowieka są naprawdę rozbrajające, a jego tok myślenia i inteligencja są zadziwiające. Z drugiej strony, ten chory dzieciak ma odwagę, siłę, wiarę i poczucie humoru. Każdego dnia ma lepszy i gorszy dzień, a w swoim pierwszym liście do Boga opisuje swoją sytuację, prosi o jedną prośbę dziennie od Boga i zaczyna tak: Jego listy do Boga opisują szczegółowo jego sytuację i proszą o jedną przysługę dziennie, a ponieważ tak zaczyna swój pierwszy list, brzmi on następująco:
„ Mam na imię Oskar, mam dziesięć lat, podpaliłem psa, kota, mieszkanie (zdaje się nawet, że upiekłem złote rybki) i to jest pierwszy list, który do Ciebie wysłałem, bo jak dotąd, z powodu nauki nie miałem, czasu. Uprzedzam Cię od razu: nienawidzę pisać. Muszę mieć naprawdę ważny powód. Bo pisanie to bzdura, odchyłka, bezsens, jajo. To lipa. W sam raz dla dorosłych.”
Doceniłem korespondencję Oskara, która poprawiła mi humor. Trochę się wzruszyłam, a czasem nawet uroniłam kilka łez. Oskar doświadczył życia we wszystkich jego aspektach, dzięki mądrej grze cioci Róży (jeden dzień = 10 lat życia). My nie jesteśmy tak otwarci na życie i tak je doceniamy, jak Oskar.
„Gdybyś mnie zastał śpiącego, nie wahaj się mnie obudzić. Byłoby głupio, gdybyśmy się nie spotkali z powodu jednej minuty, nie uważasz?”
Historia Oskara poruszyła mnie do głębi. Każdego dnia poznawałam go bliżej i czułam ogromne współczucie dla pani Rosy. W tej książce znalazłam tak wiele wzruszających zwrotów, że nie wiedziałam, którego użyć! Ta książka jest pełna tak przejmujących zwrotów, łez i lęków. Tak jak ja poznałam Oskara, tak on poznał Boga. To książka, która działa jak magnes, do której powracam przez całe życie. To książka, którą pochłania się szybko, ale która pozostaje na całe życie. Dobrze się ją czyta, bo dotyka serca. Oczywiście na końcu uroniłam łzę i do dziś myślę o Oskarze.
„Będę wciąż panią Różą, która odwiedza chore dzieci, ale nie będę już ciocią Różą. Byłam nią tylko dla Oskara.”
autor: Éric-Emmanuel Schmitt
tłumaczenie: Barbara Grzegorzewska
tytuł oryginału: Oscar et la dame Rose
wydawnictwo: Znak
data wydania: 7 listopada 2011
liczba stron: 88
kategoria: literatura współczesna